2011

Sta mij toe mijn nieuwjaarswens voor 2011 in de mooie taal van Molière te publiceren:

Beaucoup de bonheur, de douceur et de sérénité pour la Nouvelle Année, ainsi que la réalisation des projets les plus chers!

Que chacun trouve sa voie ou continue dans celle qu'il s'est tracée, en essayant d'écarter le négatif et cherchant chaque jour une raison d'être joyeux.

Sneeuwwit Oostende

Deze middag rond 18 uur viel er een mooi pak sneeuw in Oostende. Terzelfdertijd stelde gastronomisch Oostende zich voor langs de dijk. Sneeuw of geen sneeuw, in de diverse eet- en dranksstandjes stoorde men zich daar niet aan. De dappersten waagden zich zelfs aan een dansje temidden de dwarrelende witte vlokken.

Mega Mindy

Vandaag zag ik hoe, voor een vroege zondagmorgen -het was amper 10 uur-, er veel volk toestroomde aan het Kinepolis complex in Oostende. Ondertussen merkte ik dat, wat verderop, zich twee limo's verdekt opgesteld hadden en er zich ondertussen een bende fotografen en cameramensen begon te vormen aan de ingang van de bioscoop. Er was duidelijk iets gaande!

Vlug mijn fototoestel rond de nek gehangen en mij tussen de persmeute gemengd. In aanwezigheid van de cast en bekend volk vond er de 'wereldpremière' plaats van de tweede Mega Mindy bioscoopfilm! Op de foto's hieronder, naast Mega Mindy (Free Souffriau) zelf, o.a. Louis Talpe, Anton Cogen (de commissaris met chihuahua Brutus) en Urbanus, die deel uitmaken van de cast.

Op deze 'wereldpremière' ook bekend volk met hun kroost: van Véronique De Kock, over Jan Verheyen tot Wendy Van Wanten, e.a.. De film 'Mega Mindy en het Zwarte Kristal' wordt ongetwijfeld een hit in deze eindejaarsperiode.

Al vroeg uit de veren en volledig opgekleed voor een 'wereldpremière'.

Op uitkijk.

BV.

BV's.

BV met zoon.

Er stond deze morgen een strakke wind: even de paarse loper op zijn plaats houden.

De commissaris (Anton Cogen) met Brutus.

De 'one and only' Mega Mindy.

Er stond deze morgen een strakke wind: even het kapsel op zijn plaats houden.

Ik was daar niet alleen.

Zelf ben ik de film niet gaan zien. Het ging mij om de foto's.

Winter aan zee (2)

Oostende, 4 december 2010.

Winter aan zee (1)

Gisteren, zaterdag 4 december, was ik er in Oostende nog net op tijd bij om het strand, bedekt met een fijn laagje sneeuw en ijs te kunnen fotograferen. Deze morgen bleek dat de dooi daar al goed zijn werk had gedaan en behoren deze taferelen al tot het verleden. De vraag is: voor hoelang?

Foor

Bij gebrek aan winterse foto's toon ik nog even een paar foto's van de Oostendse Oktoberfoor. Ze zijn foto's zijn precies één maand geleden genomen. Met het weer dat het nu is lijkt dat al een eeuwigheid.

Het grote rad is er een attractie op zich. Op de onderste foto: het station van Oostende met de RollerCoaster op het plein, een foto genomen vanuit, je kon het al raden: het rad zelf.

Stations-choreografie

Euralille, het station van Rijsel, Noord-Frankrijk, 30 oktober 2010.

Mars op Oostende (2)

De regisseur van de Mars: Dirk Opstaele

Een reeks van 35 foto's op Flickr is nu online.

Mars op Oostende (1)

James Ensor inspireerde de organisatoren (Vrijstaat O.) voor een nieuwe stoet in cultuurstad Oostende. Omschreven als een bonte parade, wat het ook was, trok de stoet zaterdagmiddag door de straten en naar het strand. Het spektakel haalde de ruime pers en werd op de voet gevolgd door een horde prof-, amateur- en gelegenheidsfotografen. Gelukkig lieten, na de ontbinding van de stoet op het strand, de verklede fotogenieke Oostendenaars zich graag uitgebreid fotograferen en genoten zij zichtbaar van de belangstelling.
Bekijk mijn reeks met 35 foto's op Flickr.

Snoopy

"Wat zal het wezen: beignets of oliebollen voor onze Snoopy?"
Oostende, Oktoberfoor, 31 oktober 2010: Halloween.

Nieuw kader

Het onderwerp van de foto is opnieuw een paard en zijn berijder, maar van een andere aard dan in het vorige bericht.

Afgelopen weekend, het laatste van de oktoberfoor in Oostende én Halloween, kwam ik met deze foto thuis. De bovenste (foto 1) is de originele met, naar mijn oordeel te veel achtergrond t.o.v. het onderwerp. Dan ga je een dergelijk beeld herkadreren: in dezelfde verhouding van het origineel beeld herpositioneren door er op in te 'zoomen' (foto 2), daarbij wordt echter de oorspronkelijke resolutie verlaagd. Daarnaast heb ik ook twee andere voorkeur-formaten waarbij er niet wordt 'ingezoomd' op het beeld: een horizontaal, panoramisch kader waar de boven en onderkant van het beeld worden weggesneden (foto 3) en het vierkant, waarin je het originele beeld links of rechts kunt herpositioneren (foto 4). Je ziet ze hieronder allemaal op een rij. Enige persoonlijke voorkeur?

Hierboven de originele foto.

De klassieke manier: 'resizing' of 'inzoomen' op het gewenste deel, wat 'gepaard' gaat met een verlies aan resolutie.

Panoramisch formaat: het onderwerp blijft op zijn originele plaats en neemt amper iets meer dan de helft van het beeld in, maar de achtergrond krijgt een andere dimensie: de ruimte rechts in de zin van de beweging wordt geaccentueerd en krijgt meer betekenis.

Een vierkant formaat zorgt opnieuw voor een andere interpretatie: het onderwerp komt -letterlijk en figuurlijk- centraal te staan.

Het geheim van Leopold II

Eind oktober, wanneer de zon al wat lager staat en de dijk van Oostende er verlaten bij ligt, daalt de schaduw van het ruiterstandbeeld van Leopold II neer. Het is alsof de vorst, rechtop gezeten op zijn paard langs een ingebeelde trap, stijlvol naar beneden schrijdt om een wandeling op de dijk te maken. Een zeldzaam tafereel waarvan ik alleen getuige was.

Oostende, monument 'De Drie Gapers', een stille, zonnige middag in oktober.

Flamenco (2)

Blijkbaar zit de flamenco diep in de ziel van de bewoners van Sevilla ingeworteld. Of het een courante praktijk is weet ik niet, maar in de volkse wijk 'Triana' werd door een pas gehuwd koppel bij het verlaten van de kerk een sensuele flamencodans opgevoerd.

Flamenco (1)

Tegen het einde van het jaar heb ik graag mijn foto-archief van het afgelopen jaar op orde.

Nadat je weer eens thuis komt met tientallen, soms honderden foto's op je geheugenkaartje komt er nog al wat bij kijken om de foto's een finale bestemming te geven. Gelukkig dat er Lightroom is om eerst orde in de chaos te scheppen om daarna de geselecteerde foto's te gaan 'ontwikkelen'. 'Bewerken' vind ik geen gepaste terminologie, dat doet mij teveel denken aan 'trucages' en overdreven 'photoshoppen' waarmee foto's soms te veel geweld wordt aangedaan. 'Ontwikkelen' is subtieler en heeft als doel het beste uit een 'digitaal negatief' naar boven te halen: het bijstellen van kleur en contrast, kleine belichtingscorrecties, verbetert de dynamiek van een foto, een zwart-wit versie is soms de betere keuze. Immers, een minderheid van 'digitale negatieven', rechtstreeks uit de reflexcamera, zijn zo maar zonder meer goed genoeg.

Eens de ontwikkelingsfase doorlopen wil je je foto's op één of andere handige manier te bekijken. Via het scherm van de PC of laptop, tegenwoordig ook -spectaculair groot- via een flatscreen, of uitgeprint in een zelfgemaakt fotoalbum. Dit jaar kwam er op dat terrein een fantastisch nieuw medium uit om je afgewerkte foto's in onder te brengen: de Ipad! Bij het maken van een nieuw album voor op mijn Ipad kwam ik deze foto's nog tegen, dit voorjaar genomen in Sevilla. Het was in mei en al een warme avond. Ergens was er een buurtfeest gaande met eten, drank en dans: de flamenco! Daar voelde je dat deze muziek, met zijn sterk ritme en typische zang, gecombineerd met een expressief-ingetogen maar krachtige en gracieuze dansstijl met kenmerkende handbewegingen en voetenwerk er zijn roots heeft!

Street Photography Now

Op de Photokina 201o viel mij oog op het boek "Street Photography Now". Het duurde niet lang of het was de mijne. Bleek dat het boek amper een paar dagen uit was pas half september voorgesteld in de The Photographers Gallery in London.Ruim 300 foto's van 46 straatfotografen. Van Otto Snoek en Nick Turpin, langs de onvermijdelijke Martin Parr, tot Matt Stuart. Wat mij, naast de foto's, bijzonder aantrekt in het boek zijn de talrijke pagina's waarin het onderwerp straatfotografie wordt behandeld.

Bovendien is er nu een fotoproject aan gekoppeld waaraan je zelf kunt deelnemen. Bescheiden beoefenaar van het genre heb ik ondertussen de uitdaging aangegaan... Wellicht worden ook andere bloggers en meer notoire straatfotografen hierdoor geprikkeld?

Oostende, 2004
Meer informatie:
Viewfinder, fotoblog van de BBC
In-public

Selfpublishing

Gisteravond had in Breda een interessante meeting plaats, georganiseerd door Blurb books. Een aantal fotografen gaven er uitleg over hun zienswijze en aanpak over het maken van fotoboeken.

Een opvallende spreker was Wil van Iersel die begon in 2007 met iedere week een fotoboek te publiceren, vandaag doet hij dat iedere dag! Je leest er meer over op deze site.

WassinkLudgren zijn twee vrienden met een originele kijk en aanpak. Met hun boek 'Empty Bottles' wonnen zij een paar jaar geleden op het Festival van Arles een prijs voor het beste boek. In het boek foto's van mensen die een leeg flesje (dat de auteurs er zelf neergelegd hadden) oprapen. Hun portfolio vind je hier. Blurb is meer dan een aanbieder en drukker van fotoboeken. Het is een platform voor creativiteit en inspiratie. Gisteravond eens niet via hun website, maar live.