Tegen het einde van het jaar heb ik graag mijn foto-archief van het afgelopen jaar op orde.
Nadat je weer eens thuis komt met tientallen, soms honderden foto's op je geheugenkaartje komt er nog al wat bij kijken om de foto's een finale bestemming te geven. Gelukkig dat er Lightroom is om eerst orde in de chaos te scheppen om daarna de geselecteerde foto's te gaan 'ontwikkelen'. 'Bewerken' vind ik geen gepaste terminologie, dat doet mij teveel denken aan 'trucages' en overdreven 'photoshoppen' waarmee foto's soms te veel geweld wordt aangedaan. 'Ontwikkelen' is subtieler en heeft als doel het beste uit een 'digitaal negatief' naar boven te halen: het bijstellen van kleur en contrast, kleine belichtingscorrecties, verbetert de dynamiek van een foto, een zwart-wit versie is soms de betere keuze. Immers, een minderheid van 'digitale negatieven', rechtstreeks uit de reflexcamera, zijn zo maar zonder meer goed genoeg.
Eens de ontwikkelingsfase doorlopen wil je je foto's op één of andere handige manier te bekijken. Via het scherm van de PC of laptop, tegenwoordig ook -spectaculair groot- via een flatscreen, of uitgeprint in een zelfgemaakt fotoalbum. Dit jaar kwam er op dat terrein een fantastisch nieuw medium uit om je afgewerkte foto's in onder te brengen: de Ipad! Bij het maken van een nieuw album voor op mijn Ipad kwam ik deze foto's nog tegen, dit voorjaar genomen in Sevilla. Het was in mei en al een warme avond. Ergens was er een buurtfeest gaande met eten, drank en dans: de flamenco! Daar voelde je dat deze muziek, met zijn sterk ritme en typische zang, gecombineerd met een expressief-ingetogen maar krachtige en gracieuze dansstijl met kenmerkende handbewegingen en voetenwerk er zijn roots heeft!
1 opmerking:
Inderdaad fotograferen is 1, de selectie en 'ontwikkeling' is 2. Mooi verwoord want ook ik gebruik het woord bewerken niet graag, klinkt te ge-photoshopt;
Gr, AmaZony
Een reactie posten