Het wordt 2013

Het wordt 2013.
En daar passen wensen of een citaat bij. Ik ging nog eens kijken wat ik op mijn blog publiceerde voor 2012. Het waren de mooie en wijze woorden van Guillaume Van der Stighelen, overgenomen uit een artikel in de krant 'De Standaard':

 'Als het accent ligt op wat je kan betekenen voor de gemeenschap en voor elkaar, dan krijgen mensen een heel andere zin in het leven, dan is weer heel veel mogelijk.'
'Vreugde komt doordat je iets kan betekenen voor iemand, niet uit het krijgen, het verwerven.'
Het zijn citaten waarop geen jaartal staat. Ik ben er, in het kader van de jaarwisseling, tot nu toe nog geen betere tegengekomen. Als dat de komende dagen gebeurt, dan laat ik het hier weten.
 

Fijne eindejaarsdagen en een voorspoedig nieuw jaar.
Geef ook in 2013 voorrang aan wat écht belangrijk is.

 

Over de foto: Rock Strangers is het monumentale werk van Arne Quinze dat dit jaar een permanent plaats kreeg op de zeedijk. Deze foto van mij werd gekozen voor een folder "Energiek Oostende" van Voka West-Vlaanderen. Bekijk de folder hier.

The Louvre-Lens

Precies 12 dagen geleden opende voor het publiek in het Noordfranse Lens een filiaal van het Louvre Museum in Parijs. Dit nieuwe Louvre is een volwaardig museum. In Parijs heeft het museum zijn beperkingen en in Lens kunnen kunstwerken op een andere, en unieke manier bij elkaar  worden gezet. Het gebouw heeft twee grote vleugels, die elk één reusachtige grote, open ruimte vormen. Dat is op zich al heel bijzonder.
Het museum ligt op een terrein van 20 ha met een lengte van twee kilometer. Een overblijfsel van de steenkoolproductie. De inplanting is middenin het voormalig steenkolenbekken van Nord- Pas de Calais. Het is in de nabijhied van Engeland en op minder dan een uur rijden vanaf de Belgische grens.

Voor de architectuur viel de keuze op het Japanse bureau SANAA. Zij maakten een bijna afwezig gebouw, door het gebruik van veel glas en reflecterend aluminium. Het verdwijnt, zeker op een grijze, regenachtige dag bijna helemaal in zijn omgeving. De transparantie benadrukt de relatie met het park dat in aanleg is en is er zowel van binnen naar buiten als omgekeerd.

De wanden van de zalen, die een wazig beeld van de werken en de bezoekers weerspiegelen, zorgen voor een aparte sfeer. Niets is er opzichtig, alles draait om raffinement en beheersing. Een spectaculair voorstel van Frank Gehry (Guggenheim Bilbao) werd verworpen.
In de 'Galerie du Temps', de grootste zaal van 120 x 25 meter staan, de komende vijf jaar, ruim 200 kunstwerken vanaf de prehistorie tot de 19de eeuw. Nog nooit zo vertoond, allemaal samen in één ruimte.

Van de tuinen, een boeiend en organisch ontwerp van Catherine Mosbach valt er nu nog niet veel te zien. Dat vraagt nog paar jaar geduld. Het actuele zicht op de, bijna naakte, opstelling van de bouwvolumes zal dan wel verdwijnen. Al één reden om nu, en over een paar jaar een de trip naar Lens te ondernemen.

Hieronder enkele foto's va mijn bezoek op 23 december. Meer foto's vind je hier (Flickr).

Nog enkele links:
Louvre-Lens 1 - officiële site
Louvre-Lens 2 - foto, tekeningen, video

Er mag vrij gefotografeerd worden in het museum. Alle signalisatie en uitleg is er naast Frans en Engels ook in het Nederlands.

A New Age Dawning

21 December 2012: Het Einde Van De Wereld?
Twee foto's genomen vandaag. Werd ik geïnspireerd door deze hype?

 Boven: deze ochtend, mijn krant.
Onder: gezien in Dadizele.
Foto's: Through The Eye Of The iPhone.

Eolienne



Al een paar maanden beschik ik over een iPhone. Tot nu toe nam ik er niet echt foto's mee, ondanks mijn enthousiasme en nieuwsgierigheid voor de fotofunctie van deze Apple smartphone. En ondanks een tiental apps staan waarmee ik een foto kan nemen en bijna evenveel om een foto mee te bewerken.

Toch ben ik al lang geboeid door de, vaak uitzonderlijk, knappe foto's die sommigen er mee produceren en websites, als deze, en boeken die daarover bestaan. Voor die foto's is de term 'iphoneography' uitgevonden.

Alhoewel het nog geen nieuwjaar is, maak ik het goede voornemen mij meer op dit terrein te begeven. Ik heb er, eerder dit jaar, zelfs een aparte website op Tumblr: 'eyephony'  voor op gezet en mij vanavond aangesloten bij een groep op Flickr. De intentie is er dus.

Bovenstaande foto werd vandaag gemaakt, een zonnige winterdag, met een laagstaande zon. Het is zowat een must een foto uit een iPhone te bewerken, bij voorkeur met een app op de iPhone zelf. Deze foto bewerkte ik in Lightroom, dus niet in een 'echte' iPhone foto-app (foei!). Niet dat ik het niet voor die foto-apps heb. Maar ik hou er van een foto op een groot scherm te bewerken, op mijn vertrouwde manier. Net zoals ik er nog altijd de voorkeur aan geef een foto te nemen met een 'echt' fototoestel. Die iPhone foto's zien er op het kleine scherm van de smartphone (heel) goed uit, tot je de bestanden wat van naderbij bekijkt. Nu, de bewerkingen die op een iPhone foto worden losgelaten hebben het voordeel dat ze al die zwakheden kunstig verdoezelen.

Ja, het is voor mij even wennen aan die cultuur: een ondermaats, maar handig fotoapparaat, dat wel voldoende pixels maar een zwak bestand produceert, maar waarmee je, dankzij de bewerkingen achteraf poëtische resultaten (foto's) kunt te voorschijn 'toveren'!

Oh ja, over de titel van dit blogje: wat een prachtig woord hebbe ze in het Frans voor 'windmolen': éolienne. En niet, zoals je misschien dacht, 'moulin à vent'.

Iedereen klassiek (2): The 4'33" Orchestra

The 4'33" Orchestra was één van de hoogtepunten op 'Iedereen klassiek'. Voor de uitvoering van dit, op zijn zachts gezegd, 'bijzonder' werk van John Cage werden amateurmuzikanten met hun instrument opgeroepen. Welk instrument en en in welke mate zij hun intstrument beheersen doet er niet toe. Het ging er om gewoon met een instrument op het podium te gaan zitten en niét te spelen. Bij dit werk wordt de toeschouwer uitgenodigd om naar het omgevingsgeluid dat gedurende de 4 minuten en 33 seconden ontstaat te luisteren. Het werk stamt uit 1952 en de componist wil ermee bewijzen dat (absolute) stilte niet bestaat. Dit stuk wordt algemeen aanzien als een mijplaal uit de muizekgeschiedenis.
In Brugge werd dirigent Dirk Brossé gevraagd het orkest te dirigeren. Zijn voornaamste taak bestond er in de stopwatch op zijn iPhone in de gaten te houden en het begin van elk van de drie delen van het werk aan te geven. 'Iedereen klassiek', het event van Radio Klara in het Concertgebouw Brugge gaf de gelegenheid om iets uniek mee te maken. En mij ook de kans om er paar foto's van te maken.
Meer info over John Cage en dit werk: hier en hier.

Dirk Brossé geeft uitleg aan het publiek en de orkestleden over het werk en de uitvoering.

Het werk, in volle uitvoering.

Na de geslaagde uitvoering, op de foto met een befaamde dirigent.

 

Iedereen klassiek (1)

Klara organiseerde op zaterdag 1 december de themadag 'Iedereen klassiek'.In het concertgebouw Brugge vonden een hele dag door allerlei attracties en mini-concerten plaats.

De gevel van het Concertgebouw in Brugge.

Het Kamerorkest speelt Mozarts 'Ein kleine Nachtmusiek', waarbij Piet De Volder, van de Vlaamse Opera, uitleg geeft over het tot stand komen van dit werk.




Gezien in Brugge

Het jaareinde komt er aan. Deze foto's maken het ons duidelijk. Vandaag, in Brugge: de Sint passeert op zijn wit paard...vlak voorbij de Kerstmarkt.

11 November

Op vele plaatsen werd vandaag 11 November, Wapenstilstand in WO I, herdacht. Ik was getuige van de herdenkingsplechtigheid in Oostende.

Guggenheim from Bilbao (2)

Dit merkwaardig gebouw is van de hand van de Amerikaanse architect Frank O.Gehry en werd opgericht tussen 1993 en 1997. De plaats waar het werd opgericht was een site van zware industrie en scheepsbouw die in de jaren 80 teloorging. Rond het museum is er heel wat moderne infrastructuur gebouwd, maar -voor mij- heet de omgeving geen ziel is daardoor weinig aantrekkelijk.

Guggenheim from Bilbao (1)

Is Bilbao als stad niet meteen een topbestemming, het Guggenheim museum is wel een ommetje waard. Zo een architectuur krijg je niet vaak te zien. De organische vormen fascineren en doen je zin krijgen om de intiemste plooien van het gebouw te ontdekken. Ik kon daar gelukkig wat tijd voor uittrekken.

Voor wie het bouwwerk niet kent, even geduld: in een volgend blogbericht staat het ook voluit op de foto.

Novemberlandschap





Het is november. Het is aanpassen aan het winteruur en aan dagen die korter en kouder worden. De weldoende zonnewarmte, zoals die in oktober op nazomerdagen nog mogelijk was, is er nu wel uit. Maar de combinatie van weersfenomenen en landschap houdt nog vele verrassingen in. Om nu en straks van te genieten.

Op de foto's: het landschap in het westen van het land is nat, natter dan in de rest van België.

Foto's: vandaag, 1 november 2012.



Dorpsgezicht

Zillebeke, deelgemeente van Ieper.

 

Deze foto straalt een zekere spaarzaamheid uit, een duurzaam omgaan met middelen. Een winkelfacade die niet om de haverklap moest vernieuwd worden, neen deze vitrines gaan al een paar decennia mee. Hoogstens werden er op de verdieping een paar nieuwe ramen in kunststof geplaatst. Ook de auto's voor de deur zijn ruim tien jaar oud.

 

De dorpswinkel. Het wordt misschien tijd om ze te documenteren, vooraleer ook deze bedreigde soort uit het straatbeeld verdwijnt. Zoals je vandaag geen 'echt frietkot' meer kunt vinden om te fotograferen. Ze zijn vervangen door 'moderne frituren', constructies die vaak op hun beurt eigentijdse getuigen zijn van onze 'Vlaamse lelijkheid'. Misschien moeten ze ook dringend gedocumenteerd worden, voor zij op hun beurt verdwijnen.

 

Spoilbank Cemetery

Foto's van 'Spoilbank Cemetery' in Zillebeke. Een militaire begraafplaats uit de eerste Wereldoorlorg. Eerder deze maand.





Mais

De mais is rijp. Precies alsof ze heimwee hebben naar de zomer, nemen de planten meer en meer warme kleuren aan. Nu houden wind en regen er nog flink huis in. Straks maakt een machine ze gelijk met de grond. Kijk er naar, nu het nog kan.

Portretten

Waarnemen, observeren, creëren. Schilderen is een niet aflatende worsteling met de materie en met mijzelf.

Heidi Duyvejonck 

Vloeiend over het papier zoekt water het pigment. Verrassend, soms onvoorspelbaar, 

of heel erg bedoeld. Aquarel, mijn passie.

Chris Haesaert 



Acryl is mijn materiaal. De palet mijn werktuig om vorm te geven aan mijn doeken.

Frieda Vandenheede