Village walk

Met welke foto's kom je thuis als je een klein uurtje in je eigen buurt gaat wandelen? Op zich een aardig experimentje dat je dwingt om te kijken. Er zijn dingen die je ziet, maar waarvan je om één of andere reden geen foto kan of wil maken. Privacy heeft ook nog zijn rechten. Daarom moet er gefocust worden op de openbare ruimte.

Thuiskomen zonder foto die "goed genoeg" is om te publiceren worden op de blog was geen optie. En daar mag gerust iedereen zijn mening over hebben.

 

Brasserie Beaufort

Het was een bericht in de krant dit weekend: het café aan de kop van het Westerstaketsel in Oostende zal verdwijnen. Het wordt in het voorjaar van 2015 gesloopt. Niet dat je er nu nog snel terecht kan, neen, al sinds eind 2012 is er geen café meer. Het verbaasde mij dat het al zo lang gesloten was. Ik kwam dan ook in 2013 heel weinig in Oostende, in tegenstelling tot de jaren voordien, toen ik er heel regelmatig verbleef.
Het was nochtans een leuke plek die ik in mijn Oostendse jaren graag bezocht. Het vroeg een inspanning om er te geraken, het staketsel is immers zo'n 650 meter lang. Je ging er niet heen om er binnen te zitten, de oubollige infrastructuur werd maar matig onderhouden en je moest zelf je drank gaan bestellen en afhalen aan de bar, maar je kon er gerust een uur mee op het uniek gelegen terras zitten. Niemand viel je er lastig, het -toen nog onbelemmerde- uitzicht was geweldig. Je zat er bij hoogtij midden in de zee, terwijl rechts de boten binnen en buiten de haven liepen en onder het terras vissers hun lijn bewaakten.
Een plek met een laag fancy- en place-to-be gehalte , maar wel ééntje met karakter en die combinatie ligt blijkbaar niet goed in het huidige Oostende (zie krantenartikel). De hoop stenen die ze links en tot achter het staketsel in zee hebben gedropt neemt natuurlijk veel van de aantrekkelijkheid van de kop van het staketsel weg.
Brasserie Beaufort, een herinnering uit een 'ander' Oostende, zonder westelijke strekdam en zonder Rock Strangers op Zeeheldenplein.
O ja, en zonder Oosterstaketsel en zijn vuurtorentje, maar dat is een ander verhaal.

De Brasserie Beaufort in haar hoogdagen: 2005.

Onder: een uitzicht dat verloren gegaan is (foto oktober 2007).

Onder: het verdwenen Oosterstaketsel in 2005.

 

Tyne Cot Cemetery

Nog een reeks foto's van mijn bezoek op 11 november aan Tyne Cot Cemetery in Passendale.
Tyne Cot Cemetery is de grootste Commonwealth begraafplaats op het vasteland. Er liggen ongeveer 12 000 soldaten begraven. Op het indrukwekkende Tyne Cot Memorial staan nog eens 35.000 namen van soldaten zonder bekend graf, die na 15 augustus 1917 sneuvelden.
In het bezoekerscentrum worden continu de namen van de gesneuvelden voorgelezen, samen met een foto.

2014-11-11

Ook de gewone man herdacht vandaag Wapenstilstand, het einde van WO I, 100 jaar nadat de oorlog begon.
Foto's genomen op Tyne Cot Cemetery, Passendale (B).

Altar, tableau vivant

Altar, een werkvan de Belgische conceptuele kunstenaar Kris Martin, is een blikvanger op het strand van Oostende in het kader van het tentoonstellingsproject 'De Zee'.
Mijn foto's hieronder geven 3 visies weer, telkens per 2.
Kris Martin, aan het woord in een bijdrage van Cobra (VRT).
Meer info over 'De Zee, salut d'honneur Jan Hoet': hier.