woensdag 29 februari 2012

Alles is al eens gedaan

Nog nooit werden zoveel foto's genomen als vandaag. Een bepaalde stijl blijft niet lang uniek. Fotobewerking was ook nog nooit zo toegankelijk en eenvoudig: het gebeurt met de vinger op een Iphone of Ipad, via een app waar alle denkbare effecten al ingebouwd zijn. Ook ik bezondig mij daar wel eens aan. Toegegeven, je kan er aardige dingen mee doen. En het brengt veel mensen tot de fotografie die er anders nooit zouden toe gekomen zijn. En ja, er zitten behoorlijke creatievelingen tussen. Omdat het zo gemakkelijk is worden er vandaag foto's gemaakt die vroeger nooit zouden gemaakt geweest zijn. Een drempel om na te denken vooraleer de knop in te drukken is er niet meer. Snel een of ander effectje uit een app er opleggen en dat is het. Kunst voor sommingen, soms kunstig gedaan.

Het is vandaag niet eenvoudig waar je nu de mosterd moet gaan halen om nog met iets origineels of anders voor de dag te komen. Er zijn ook een aantal trends waar je je soms verplicht toe voelt: het maken van een serie bijvoorbeeld. Een foto mag bijna niet meer op zichzelf staan maar moet ondersteund worden door een paar andere die een serie of verhaal vormen. Maar is dat ook geen zwakte? Is een goede foto nu net een foto die geen andere in zijn buurt nodig heeft om te bestaan? Een foto waar alles in zit, i.p.v. drie die het van elkaar moeten hebben. Misschien moeten wij het niet te ver gaan zoeken. Als wij van onszelf de indruk hebben al een aantal jaar goed bezig te zijn moeten er toch een handvol parels tussen onze foto's zitten. Dat kan toch niet anders?

Maar misschien zien wij ze niet meer. De overvloed aan foto's die wij, als intensief gebruiker van de nieuwe media, dagelijks op ons netvlies krijgen brengen ons soms in verwarring, doen ons verstarren of twijfelen aan onze eigen capaciteiten. Alle clichés en trends waarmee wij rond onze oren worden geslagen mogen het geloof in, en de integriteit van, ons eigen werk niet in de weg staan. Een weg die wij zelf moeten kiezen, maken, inslaan, afleggen. Dat moeten wij op de eerste plaats doen. En op de tweede plaats leren uit - en genieten van - de rijkdom die de nieuwe media ons te bieden heeft. Ze in ons eigen voordeel aanwenden. Er is ook gelukkig volop kwaliteit in de aanbieding.

Vandaag geen eigen werk maar een link naar deze fotograaf: Julian Germain.

dinsdag 21 februari 2012

E40 (2)

Commentaar: zie het bericht hieronder.

maandag 20 februari 2012

E40 (1)




































In de auto zit ik meestal zelf achter het stuur. Maar toen ik afgelopen zondag eens achteraan in de auto kon plaats nemen, kwam het in mij op om een paar foto's te maken met de compacte Canon G12 die ik meestal bij mij heb. De vlekken op de foto zijn afkomstig van vuil op de autoruit. De foto is bewust onscherp genomen en de kleuren werden bijgesteld in Lightroom.
Zondag 19/2/2012, E40, ter hoogte van Aalter.

zaterdag 11 februari 2012

Moeders en vaders

Kwatongen beweren dat de stad Roeselare is één grote bouwwerf is. Helemaal ongelijk kan je ze niet geven. In onze al volgebouwde omgeving kan er tegenwoordig niets meer bij zonder dat er iets anders de plaats moet ruimen. Zo zag ik dat het befaamde "Moederhuis", de kraamkliniek van het Stedelijk Ziekenhuis, er nu ook moet aangeloven. Een huis, zo zag het er ook een beetje uit, waar generaties hun kind het leven schonken. Vandaag (op zaterdag!) waren vaders druk bezig met het "moederhuis" vanaf de zolder af te breken. Ik zag aan de naam op hun voertuigen dat ze uit en andere stad kwamen. Dat is maar goed ook, wie breekt er nu graag het huis af waar hij is geboren? De kap boven de ingang met het mooie woord "moederhuis" blijft nog even staan. Nog een paar dagen wellicht en alles is met de grond gelijk gemaakt.
Hier hoe het er uit zag.

Een paar straten passeerde ik langs een ander ontmanteld gebouw. Dit was ooit een oude herberg met paardenstallen. Wellicht werd dit pand vooral door vaders bezocht. Lees er hier meer over.